Władysław Domański
Władysław Domański, rocznik 1916, urodzony w Nieszawie. W połowie lat trzydziestych przybył wraz z rodzicami do Nowego Dworu. Zatrudnił się jako uczeń kominiarski w Legionowie u majstra kominiarskiego Sobolewskiego. W okupacyjnej rzeczywistości bardzo się mu to przydało, bowiem po zwolnieniu w październiku 1939 r. z niewoli z obozu w Iławie i powrocie do domu, znalazł zatrudnienie jako kominiarz u majstra niemieckiego Schiffmanna i pracował w twierdzy modlińskiej. W niewoli znalazł się jako żołnierz – Obrońca Modlina we wrześniu 1939 r. Powołany został do służby wojskowej w 1938 r. do I dywizjonu pociągów pancernych w Legionowie, z przydziałem do załogi pociągu pancernego nr 15 o nazwie "Śmierć". Już przed wojną bierze czynny udział w życiu sportowym w klubie piłkarskim "Świt" a także w czasie służby w wojsku. Po wojnie staje się bardzo czynnym w życiu społecznym miasta. Działa w organizacji "Liga Morska". Wstępuje do Ochotniczej Straży Pożarnej, która to działalność staje się po piłkarstwie jego następną pasją, do tego stopnia, że w czasie wszelkich uroczystości kombatanckich i patriotycznych do czasu, gdy zmogła go choroba – występował zawsze w mundurze strażackim. Działał także bardzo aktywnie w ruchu spółdzielczym Spółdzielni Spożywców "Społem". Człowiek zawsze skromny i bardzo uczynny. Jako żołnierz – obrońca twierdzy w 1939r., członek załogi pociągu pancernego a tutejszy mieszkaniec, zostaje oddelegowany jako łącznik do sztabu dowódcy obrony gen. Thommée. Jego działalność odnotowana zostaje w książce T. Krawczaka i J. Odziemkowskiego "Polskie pociągi pancerne w wojnie 1939". Za działania wojenne zostaje odznaczony "Krzyżem Walecznych"; za działalność w OSP wyróżniony zostaje najwyższym odznaczeniem: Złotym "Krzyżem Związku Ochotniczych Straży Pożarnych"; posiada także Złoty "Krzyż Zasługi". Za oddanie dla działalności społecznej i na rzecz ludzi, zbierał laury przez całe swoje życie. Wszelkiego rodzaju dyplomów otrzymanych za tę działalność – to gruba teka w jego zbiorach i są one jego dumą. I wreszcie jako przybysz z Kujaw w uznaniu jego działalności na rzecz społeczności nowodworskiej, Rada Miejska Uchwałą Nr VII/96/99 na sesji z okazji 625 rocznicy przyznania praw miejskich – w dniu 17 czerwca 1999 r. nadała panu Władysławowi Domańskiemu tytuł: "HONOROWEGO OBYWATELA MIASTA NOWEGO DWORU MAZOWIECKIEGO". Zmarł w listopadzie 2002 r. pochowany w grobie rodzinnym na cmentarzu parafialnym w Nowym Dworze Mazowieckim.